Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków.

Stary i Nowy Testament 

to są jakby dwa koła jednego roweru.

Jeśli ktoś się zamknie na Nowy Testament, nie dojdzie do niego nowina o Chrystusie Zbawicielu. Jeśli zaś ktoś nie doceni Starego Testamentu,  jego wiara w Chrystusa nie będzie autentyczna, dlatego Stary Testament możemy w pełni zrozumieć dopiero w wierze Chrystusa.

Podobnie jak kiedyś uczniom  z Emaus sam Chrystus Pan objaśniał kolejne wydarzenia proroctwa  Starego Testamentu, tak samo my dopiero wtedy zrozumiemy Stary Testament , kiedy  będziemy starali się go czytać oczyma Pana Jezusa.

Kiedy otwieramy Stary Testament, odnajdujemy w tych księgach mnóstwo przykazań, rozporządzeń, i to bardzo szczegółowych. Po co to wszystko ? 

Po co cała ta mnogość przepisów i przykazań ? Niekiedy mamy ochotę powiedzieć: no tak , to byli prości ludzie, im trzeba wkładać łopatą do głowy, my jesteśmy oświeceni , mądrzy, wystarczy nam przykazanie miłości i wszystko jest Ok.

Warto postawić sobie pytanie o to, w jaki sposób Żydzi rozumieli terminy „Prawo”  i „Prorocy” .   

Zasadniczo odnosili je do Biblii hebrajskiej, choć w czasach Jezusa kanon biblijny nie był jeszcze w pełni ukształtowany.

Termin „Prawo” odnoszono do Pięcioksięgu, którego autorstwo przypisywano Mojżeszowi . Prawo to „Tora” – czyli pouczenie, wskazanie, napomnienie.

Termin „Prorocy” - to korpus ksiąg prorockich od Księgi Jozuego do Księgi Malachiasza.

Mt 5, 17-19

„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków.  Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim”                                                 

Często się nam wydaje, że jak Pan Jezus już przyszedł na ziemię, to wszystko co było wcześniej można rzucić w niepamięć. Tak łatwo przekreślamy Stary Testament i zatapiamy się w Nowy. Nic bardziej mylnego.

Pan Jezus przekazuje nam dzisiaj bardzo ważną prawdę: 

Nie przyszedłem znieść Prawo albo Proroków ale wypełnić.

To co czytamy w Pięcioksięgu, Pismach czy u Proroków nie traci na swoim znaczeniu. Prawdy tam zawarte są nadal aktualne. Jednak dopiero teraz, wraz z przyjściem na świat samego Mesjasza, stają się jaśniejsze i bardziej przejrzyste.

Nie na darmo mówi się, że; Stary Testament powinno się czytać w świetle Nowego i odwrotnie.

W  KKK 140 czytamy ; Stary Testament przygotowuje Nowy, a Nowy wypełnia Stary. Stary i Nowy Testament wyjaśniają się wzajemnie; obydwa są prawdziwym słowem Bożym.

Wyobraźmy sobie Jezusa nad brzegiem Jeziora Genezaret, gdy głosi słowo Boże. Odnajdźmy swoje miejsce wśród tłumu słuchających Go ludzi.

Jezus jasno oświadczył:

„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków.

Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić”.

  

Prawo i Prorocy Starego Testamentu zapowiadali Mesjasza.

Jezus nie jest końcem , lecz celem Prawa i Proroków, nie obaleniem go,

tylko wypełnieniem.

Znosić - to rozwiązywać, burzyć, obalać, czynić nieważnym.

Wypełnić  - dokończyć, urzeczywistniać coś, uczynić pełnym.

- Jezus mówiąc, że nie znosi "Prawa"[Tonach], ogłasza, że Jego nauka nie unieważnia tekstu biblijnego pierwszych pięciu ksiąg ST  (Tora, Pięcioksiąg, Pentateuch) .

- Mówiąc, że nie przychodzi znieść „Proroków” [Nebiim], ogłasza, że Jego nauka nie stoi w sprzeczności z treścią ksiąg nazywanych "Prorokami".

Jezus nie neguje Prawa ani faryzeuszy, którzy należeli do bardziej szanowanych stronnictw religijnych. Stawia jednak wobec swoich uczniów (i nas) większe wymagania. Nowa sprawiedliwość i doskonałość, którą głosi, musi przewyższać doskonałość faryzeuszy.  Doskonałość faryzejska polegała przede wszystkim na nienagannym zachowaniu Prawa i nadmiernym koncentrowaniu się na formach zewnętrznych .

Jezus dopełnia Prawo i Proroków przez przywrócenie  im duchowego znaczenia. Ważniejsze przy wypełnianiu Prawa staje się więc zrozumienie tego , co należy czynić, by nie uczynić tego, co zakazuje przykazanie

Jezus nie znosi Prawa ani też nie zrywa ze starym Prawem; co więcej uroczycie obwieszcza;

„Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.”

Ciekawa jest metafora najmniejszej literki w alfabecie hebrajskim – jota-  oraz wzmianka o jednej kreseczce.

 jota , przypomina nasz przecinek , tylko stawiany nie na dolnej linii liter  a na  górnej .   

                                                                                 

              nasze           j           hebrajskie       י       

Warto wiedzieć….

W czasie niedzielnej liturgii śpiewamy

Psalm 119

Jest on najdłuższym psalmem – ma 176  wersetów.

Przeczytanie całego zajmie około 25 minut.

Najkrótszym psalmem jest Psalm 117

ma tylko 2 wersety